Sommige strips zijn zó goed dat we er in de bib niet over kunnen zwijgen en deze voortdurend willen aanraden aan onze leners. 'Een deken van sneeuw' is één van die strips.
'Een deken van sneeuw' is een autobiografisch liefdesverhaal.
Zelden lazen we een strip die zo emotioneel geladen is zonder ook maar een spatje melig of tranerig te worden. (We hebben het woordje poëtisch al horen vallen. Er is iets van aan.)
En de tekeningen? Hoe kan het ook anders: die zijn dik de moeite. Perfect in balans met het verhaal. Er is een pagina die je nooit zal vergeten (iets met een schilderij, verf, een boom en dicht tegen elkaar zitten). Thompson vertelt daar iets mooi op een hele mooie manier. Verdere uitleg is overbodig. Lees de strip en herbeleef hoe je verliefd kon zijn op je achttiende. Voel de melancholische vertwijfeling van een net-niet-volwassene...
Posts
Geen opmerkingen:
Een reactie posten